Dağınık sevdaların mitralyöz acıları altında kalmaya devam eden yüreğim ıslak ve yorgun düştü.
Ama yaÄŸmur yemeÄŸe de devam ediyor.
O kadar hassastı ki baksanız içini görürdünüz.
Berrak bir camdı yüreğim…
Kırdınız…
O sebeple yalnızlığımı kimseye pazarlamadım.
Peki, başka seçenekler yok muydu?
Güneşten yana, insanların içini aydınlatan, ısıtan o öpücüklerin alkışlarla buluştuğu umutları saçabilirdiniz.
Saçmaydı yaptığınız…
Saçmaladınız…
Merhametsizliğin en zifiri yüzleri yüreğimin ılık meltemini çalarak titreten soğuk rüzgârları çarptı yüzüme…
Sevgi denen incir çiçeği yokmuş bu dünyada…
Haklısınız ey zalimler haklısınız…
İncir çiçek açmazdı zaten…
İhanete uğrayan militan yüreğime yazık…
Gidiyorum işte…
Hakkınız yok ama hakkımı helal ediyorum.