Neden bazı insanlar suçluyken suçsuz gibi davranırlar ve suçlarını kabullenmekte bu kadar çok zorlanırlar, anlamış değilim.
Bu tarz insan modelleri sizi asla dinlemez, fikrinize önem vermezler. Size hep yukardan bakar küçümserler. Onların söyledikleri her zaman en doğrudur. Dinlemek eyleminin ne olduğunu bile bilmezler. O nedenle umutsuz vakalardır.
“Ben hiç özür dilemek zorunda kalmadım ve bırakılmadım. Çünkü hiç kimseye hata yapmadım. Pişman olacağım bir duyguyu yaşamaktan hep kaçtım” düşüncelerinde olurlar.
Zehirli sözcük “Ben hiç kimseye hata yapmadım”
Herkes hata yapar ve bence herkes hatta yapmalı. Önemli olan yapılan hatayı kabul etmek. O şeyden ders çıkarabilmek.
“Ben hiç hata yapmadım” diyen kişi, hayatında en fazla hatasını yapan ve insan kalbi kıran kişidir. Net.
Ve!
Hep BEN, BEN, BEN derdindeyiz.
Sen ne?
Sen, ben o ya da bu herkes aynı.
“Ben her şeyi hak ediyorum”, “Bu benim hakkımdır”, “Ben üstün bir insanım, iyi bir insanım. Buradakilerin içinde en üstün benim”, Ben haklıyım, Ben bir şey yapmadım, Ben üzmedim, Ben, ben ve ben…”
Ama hep ben olmaz.
