Yazar: Nesrin Gökpınar

Kalbim ile aklım orta çizgiyi oluşturmak için yola çıktıklarında, “Kendime ve diğerlerine nasıl hizmet edebilirim? Kendimde ve çevremde neleri daha iyi düzenleyebilirim? En iyi

Bugün yeniden yeni güne uyandığımda, daha doğrusu çalar saat ile uyandırıldığımda, zorla uyandığımı hissettim. Uykusunu almamış birini zorla uyandırmaya çalışırsan ne olur? Vaktinden önce

Bugün, gözlerimi güne ve yeniye açma sanrımdaki ruh halim, hiç olmayacak bir yerde kahkaha atmak isteyen, ancak susması gerektiği için nefesini tutan çocuklar gibi.

Evet, sıkışık zamanlar. Ve fakat ve yine de ‘Lanet mi diyeceğimi hediye mi diyeceğimi’ ben seçip yaşayacağım işte! Ruhumun istediğini sevgili şapşiğim! Elimde bir

Kalpten gelen samimi sözlerim, en güzel ve en doğru dua mıdır? İhtiyacım olan tek şey bu mudur? ‘En etkili dualarımın, bilgece de olsa başkaları

Bugün spor dönüşünde karşıma çıkan manzara, bu zamana kadar hep aynı olsa da benim tutumumdaki aymayı yazmaya başladı kalp kalemim. Yorgunluktan canı çıkmış ben

Kalpten atılan tohuma istinaden düşünmeye başlayan kalbimin aklı, bugün yazmaya başladı. Birlikte soralım mı? “Aydınlanmış öz sevgi ve kendini beğenmişliği nasıl ayırt etmeliyim?’’ Ayrım,

Hepimizin bağlı olduğu, hepimizin birbirine bağımlı olduğu ve herkesin herkese bakmakla, bu dünyanın tüm sakinlerine mutlaka bakmakla yükümlü olduğu doğa yasasını dikkate almam gerekliliği

Mevcut gerçekliğim ile yaşayabildiğim hayat arasındaki bariz zıtlık, giderek daha acı verici hale geliyor. Bu çok acı verici, çünkü cennette yaşıyor olabilirdim. Bunun yerine,

Yaklaşık bir haftalık seyahatimden sonra, bu seyahatin bendeki izdüşümleri için, trendeyken kalbimin sesi kalp kalemimi elime aldırıverdi. Elbette benim için dışarısı var ama o