YaÅŸamın dışına düştüğümü hissettiÄŸimde, dönüp ÅŸiire ve anılarıma  tutunuyorum. Böylesi iyileÅŸtirici sürecin geçmiÅŸimin büyülü anılarından oluÅŸtuÄŸuna tanıklık ediyorum . Bu gerçekliÄŸin duygu tonunun beni sürükleyen ” gizemli dili ” yolculuklarımın arayışının amacını  içeriyor. İçime anıları, ÅŸiiri alarak yola çıkıyorum, kıyı kıyı dolaÅŸarak bir gölgeye sevgili oluyorum.
O kadar çok anı var ki yüreğimin arşivlerinde, tutunacak  olanları ayıklıyorum, bilincimin gözeneklerinin kapılarını aralıyorlar .Bu törensel yolculukta içime eşlik eden Sen’in dışavuran sesin, rengin, kokun ve sözlerinin büyülü tanıklığı; ne  kadar iyileştirici bir bilebilsen!
Çiçekleri çok sevdiÄŸin anların görüntüleri, yaban orkidesinin yumuÅŸak kokusu, rengin arzu dolu çaÄŸrısı, ÅŸiirlerimi okurken o gizli gülümseyiÅŸin an’ıma sinip damla damla dökülüyor sözcükler gibi göğsüme .
İçsesimin yarattığı imgelerde haykırdığını, cemre olup ruhuma düştüğünü, dağıttığını, kaçınılmaz olarak yollara  yeniden düştüğümde anladım. Kaç zamandır senden kalan cümleler, yalnızlığımın ıssız  sokaklarında kabuk bağlıyor, gecelerin sisli limanlarında şiir oluyor her şey, içime kıvrılarak uyuyor
Anlar ve Sen . Çılgınca ışıkla öpüşen yaprağın sesleniÅŸi uykusuzluÄŸumun gözeneklerine sızıp, kasıp kavurmuÅŸ içimi ÅŸafakların gel gitleriyle an’da olan baÅŸka an’larının düşlerini seriyor önüme.
Ne zaman yaÅŸamın dışına düştüğümü anlasam, uysallaÅŸtırıcı sözlerin, ellerin gibi geliyor yürek arÅŸivlerimden. Alaycı hayatın içinden çekip alıyor beni gülüşün ışık düşürüyor alnıma, kucaklıyorum zamanın haykıran deli kalbini sükunetle. Her imgenin bir kapıyı araladığını, yaÅŸadığım an’a derin anlamlar düşürdüğünü yalnızlığın soluk mekânlarından biliyorum.Yazdıklarıma yansıyan sızı, iniÅŸ çıkışlar, evrenin sonsuz akışıyla, özlemlerimle yaÅŸanmışlıkların o derin haykırışı mevsim döngüler gibi.
Kıyılarında dolaşıyorum sözcüklerin, dalgalar gibi gelip yüzüme çarpan dokunuşların, savrulmalarım, ruhumu ayakta tutan arzuyla, direnişle buluşunca, içte yaşamanın iyileştirici gücüyle buluşuyorum.Hayatın dip dalgalarını tenimde duyuyorum, uyumla uyumsuzluk, sonla sonsuzluk arasında bir içses olarak içime sesleniyor uğultulu anımsayışlar.
Acımı, sevincimi, düşlerimi gösterebiliyorum şiirle ve sen ruhunun gözleriyle görüyorsun işte.
Sık sık kesintiye uğrayan hayat yolculuğunda ürksekte de , seninle gitmek, şiirin rengine dönüşmek bir okuma biçimi olarak yeşeriyor içimde.
