Yazar: Gülşah Dönmez

Kovid-19 için alınan tüm önlemler iki haftada boşa gitti. Araya bayram tatili de girince koronavirüs vakaları 5’e katladı. Ne sosyal mesafe, ne maske.. Herkes

Hep özlem duyuyoruz eski bayramlara.. Neden mi? Çünkü eski samimiyetler, dostluklar tükenmiş olduğu için.. Yarın Kurban Bayramı… Ne bir heyecan ne bir coşku var!..

Hafta sonu Altınözü ilçemizde gezmelerdeydim. İyi ki de gitmişim. Gördüklerim beni hem şaşkına uğrattı hem de mutlu etti, Hatay’da çalışan belediyelerimizin olduğuna tanık oldum.

Hatay’ın Defne ilçesinin en köklü ve en tarihi yerleşim alanlarından Harbiye Mahallesi, bir zamanlar yeşilliğiyle turizmcilerin gözbebeği durumundaydı.. Geçmiş yıllarda turistlerin akın ettiği ve

Bugün Hatay’da halen “yol, su, çöp, elektrik” konuşuluyorsa, bu bizim suçumuz.. Çukurlu yolların, tıkanan trafiğin sorumlusu biziz.. Otopark sıkıntısı yine bizim yüzümüzden.. Gençlerin, amatörlerin

Hatay’da ara verilen ‘Kentsel Dönüşüm’ yeniden başladı. Mahalle aralarında yıkılan binaların seslerini duyarsınız.. Eski binaların yıkılması, yerine günümüzün çağına yakışır binaların yapılması elbette güzel..

Yok böyle bir şehir, her taraf toz-toprak.. Mahalle araları berbat durumda, kazılmış üstü toprakla kapatılmış.. Rüzgar savuruyor tozu da, toprağı da.. Yahu nedir bu

Yazık! Neye aslında biliyor musun? Unutulan iyiliklere, paylaşılan anılara, ortak olunan acılara, tüketilen zamanlara, hesap etmeden verdiğimiz iyi niyetlere yazık. Ben eski zamanları seviyorum,

Maalesef Hatay her yönüyle kısır döngü içerisinde. Bu kadar hizmet fakiri bir şehir göremezsiniz. Büyükşehir olduktan sonra şehrin makus talihi değişeceğini beklerken, daha kötü

Antakya trafiği için artık sözün bittiği yerdeyiz. Bugüne kadar ne eleştiri yapıldıysa hiçbiri dikkate alınmadı. Çünkü hiçbir eleştiri ve uyarı için tek bir söz