Tıpkı makam odasında yer alan Zülfikar’ın sahibi gibi yiğit bir devlet görevlisi!
Depremle birlikte neredeyse tamamı yerle bir olan Antakya’dan sonra en çok zarar gören ilçe Defne’deyim.
Yıkımdan nasibini almış çok kötü durumda ki Defne!
Deprem öncesi de zaten yerel yönetimler tarafından kaderine terk edilmiş Defne, ne yazık ki bugün de aynı kaderi yaşıyor.
Yolları darmadağın, toz, enkaz, moloz, susuz, elektriksiz Defne.
En önemlisi sorumsuz yıkım firmalarıyla mücadele eden Defne!
Defneli olmak her ne kadar bir ayrıcalık olsa da Defneli olmak aynı zaman cefa çekmek, sefalet içinde yaşamak ve her daim kendini sahipsiz hissetmek demektir.
Bu duyguları her Defneli iliklerine kadar yaşar!
Bende yaşıyorum!
*
Defne Kaymakamı sayın Mesut Çoban beyi tanıyanlarınız vardır.
Güler yüzlü, çözüm odaklı bir isim.
İkinci kez kendisini ziyaret ettim.
İyi bir devlet adamı.
Gönül almayı bilen bir isim; ‘Gönül kırmaya değil, gönül almaya geldik’ sözü de kendisine aittir.
Kaymakamlık bahçesinde günlük gıda, su, hijyen gibi birçok yardım malzemesi dağıtılıyor. Mevsimlerin değişmesiyle birlikte kışlık giyecekte ya eklendi ya da eklenecek…
Devlet elbette reklam yapmaz ancak insanların aklında ki ‘Devlet hiçbir şey yapmıyor’ algısını kırmak için bazen reklam adı altında olmasa da yapılanların gündeme getirilmesi gerekiyor.
Çok ısrar ettim; yardım saatlerinizi bildirirseniz, gelelim ve haberleştirerek Defne Kaymakamlığının yaptığı yardımları gündeme getirelim.
Hayır dedi bunu yapmayı uygun bulmuyoruz!
Yardım sırasında ‘Sağ Elin Verdiğini Sol El Bilmeyecek’ sözünü hatırlattı bana.
Devlet terbiyesini iyi edinmiş devletin yüzü olmayı başarmış bir isim.
Tıpkı makam odasında yer alan Zülfikar’ın sahibi gibi yiğit bir devlet görevlisi!
