Yazar: Ali Yolcu

Doğup büyüdüğüm toprakların insanları… Hiçbir şeye değişmem, değişemem onları. Sabahat, Necma, Samiye, Atiye, rahmetli Hüsniye ve Bedia teyzelerim. Bugün artık hafızasında ciddi sorunlar yaşayan

Şu Fay hattı dedikleri sadece evlerimizi, işyerlerimizi delip geçmedi. Aynı zamanda yüreklerimizi, psikolojimizi de delip geçti. Artık ne Antakya bir daha eski Antakya olacak,

Toz, toprak ve sinek mevsiminin geride kalmasına günler kaldı. Artık Antakya ve Defneliler birkaç güne kalmaz pencerelerini açabilecek duruma gelecekler. Yaşanan ve yaşanacak olan

Eminim siz de çok özlediniz. O günleri unutmak mümkün mü? Sağı solu ağaçlarla bezeli evimize giden sokağı. Ağaçlar arasında ki çalı, çırpı ve mis

Milletvekilleri ‘Ne işe yarıyor?’ diye bağırıp çağırdığım da milletvekilleri bana kızıyorlar. Ne demek işe yaramıyoruz? Bazıları verdikleri önergeleri, mecliste yaptıkları konuşmaları, görüştükleri Bakan ve

Siyasete 15’li yaşlarda bir ortaokul öğrencisi iken başladım. Devrimci abilerimize takılır ‘Yap’ dediklerini yapardık. Bundan da büyük bir haz duyardım. Kendimi büyümüş gibi hisseder

Türkiye’nin 1939 yılında kabul edilen bir Zeytincilik Yasası var. 26/1/1939 tarih ve 3573 sayılı Zeytinciliğin Islahı Hakkında Kanun. Zeytincilik Yasası olarak bilinen bu yasanın

Dünyada yaşayan her bir insan biraz zorluk çekse de bir başka şehirde yaşayabilir. Bir süre sonra yaşadığı şehrin koşullarına alışır ve zaman zaman yüreği

Hikâye anlatmayı bırak Antakya’nın hangi sorununu çözdüğünü anlat! Sırasıyla yazalım; Depremden sonra Antakya ve Antakyalı! Yer gibi düz olan Antakya! Hadi afet bölgesi niye

İki klimalı, deri koltuklu makam odalarınızdan muhtemelen sade kahvenizi yudumlarken kararı alıyorsunuzdur. Kapınızda bilmem kaç koruma ve ay sonu cebinize girecek birkaç asgari ücretin