Bombili’nin Kedileri, Nebih Nafile’nin çocuklar için yazdığı altı öyküden oluşan kitabının adıdır. Koza Yayınları, Kırlangıç Dizisi. 2018.
Nebih Nafile çok yönlü biridir. Eğitimcidir. Şairdir. Dinlenesi bir sazı, dinlenesi bir sesi… Yazarlık. Kültür Kentler Birliği Hatay Temsilciği.
Üretken bir şairdir. Şimdiye kadar: “Umut Yaşam İnsan, Güneş Hepimiz İçin, Su Duruluğu, Yarıma On Kala, Gecenin Resmi” adlı şiir kitapları ile çocuklar için yazdığı “Bombil’nin Kedileri” adlı öykü kitabı. Ayrıca yayına hazırladığı, “Şiirle Gelen Bereket, Düş Bahçesi Öykü ve Şiir Pınarı, Aşkın ve Ateşin Sözcüsü Hatay Sevdalısı Bir Yazar Burhan Günel, Geldi”
Bombili’nin Kedileri öykü tarzında yazılmış bir çocuk kitabıdır.
Çocuklar gün gün büyüyen, gelişen, olgunlaşan, bu yüzden eğitilerek yarınlara hazırlanması gereken değerlerimizdir. Bu yüzden kitabı sevdirmek, kitabın vazgeçilmez bir öğrenme ve bilgilenme aracı olduğunu fark ettirmek gerekir. Temel amaç, çocuklara okuma alışkanlığı kazandırmaktır. Erken yaşlarda nitelikli kitaplarla tanıştırarak ilerleyen yaşında iyi bir okur olmasını sağlamaktır. Çocuk kitaplarının anlama düzeylerine, ilgi alanlarına uygunluğu önemlidir. İlk dönemlerde bol resimli, az yazılı olmaları, resimlerin anlatılanlarla örtüşmesi gerekir.
1950’lerde bizim kuşağa okutulan, hiç unutamadığım bir alfabe vardı. Bol resimli. Resimlerle anlatılanlar bire bir örtüşürdü. Görsel ve dilsel nitelikleriyle duygu ve düşünme dünyamızda istenen etkiyi bırakabilmesi için hazırlanmıştı. Aradan yetmiş yıl geçmesine karşın zihnimde capcanlı durur. Şimdiye kadar öyle bir alfabeye rastlamadım.
Kitaptan çocukların anlama düzeylerine, ilgi alanlarına uygun yazılanlardan iki öykü özetlersek:
Bombili’nin Kedileri
Evin kedisi sevimli beş yavru doğuruyor. Yavruları komşuları, mahallenin kasabı birer tane alıyorlar. Yavruların asıl sahibi kilolarından dolayı Bombili dedikleri Erol’dur. Hayvanları çok seven Bombili, kedileri verdikleri yerlere giderek onları kontrol ediyor. Bombili’nin içinde dayanılmaz bir hayvan sevgisi var. Arkadaşlarıyla veterinerlik oyunları oynuyor. Veteriner olma hayalleri kuruyor. Veteriner olacağı günleri bekliyor.
“Gökkuşağı Oyunlarım”
Öykünün kahramanı Kemal, kırk yaşlarındadır. Saz çalarken bile çocukluk günlerini hayalliyor. Çocuklukta oynadıkları oyunlar film şeridi gibi geçiyor zihninden. Makaralardan tellerle yaptığı arabaları, arkadaşlarının kendini oyuna çağırışını, biri bitmeden diğeri sırayı alan çocukluk oyunları: “Saklambaç oynayan kaleye mum diksin.” “Sağım solum sobe saklanmayan ebe.” “Çanak çömlek patladı.” “Çelik çomak.” “Yakan top.” “İstop.” “Beş taş.” “Can kurtaran.” “Mendil kapmaca.” “Körebe.” “Fırfır.” “Gülle oyunları.” “Yerden yüksek.” “Gazoz kapakları.”
İnsan ne kadar yaşlanırsa yaşlansın bir çocuk tarafı vardır. Zaman zaman çocukluk anılarımıza döneriz geri gelmeyeceğini bile bile.
Nebih Nafile’ye başarılar diler, bu tür kitapların devamını dileriz.
Kaynağı gür, okuru bol olsun…
