Siz ‘HASTASINIZ’ diye daha kaç kadın ölecek?
Kaç can daha yanacak?
Kaç annenin yüreği yangın yerine dönecek?
Yaşamak istiyoruz.
Kadın olarak, çocuk olarak güvende olmak istiyoruz.
Hiçbir anne, evladına ‘Keşke kurşunla öldürselerdi’ demek zorunda kalmamalı. Kadınlar, gençliklerinin baharında psikopatlar tarafından katledilmeyi asla hak etmiyorlar.
Hayatımız bu kadar ucuz olmamalı. Rastgele bir yere çiçek bıraksak, bir kadının mezarına denk gelecek kadar kadın öldürüldü bu ülkede.
***
Ben bu çağda olmaktan nefret ettim. Kimi eski eşini öldürüyor, kimi kendisinden boşanmak isteyen eşini… Kimi eşine acı çektirmek için çocuğunu öldürüyor, kimi çocuğunun gözleri önünde eski eşini… Kimi ise yolda tanımadığı sırf hasta ruhlu olduğu için yolunda giden, metroda bekleyen kadınları öldürüyor… Bunları kafamdan uydurmuyorum sadece yaşanan şeyleri bir bir eksik bile sıralıyorum.
Her gün yeni bir cinayet haberiyle bir annenin yüreği sızlıyor… Her gün bir anne evlatsız, bir evlat annesiz kalıyor… Hepsi bir anne ya da hepsi birer anne adayı, kadın… Hepsinin katili de yine bir annenin evladı.
***
Korkuyorum artık kadın olmaktan, hatta sadece kendim için değil bütün kadınlar için korkuyorum. Bugün hangi psikopat çıkacak da bir kadın için daha üzüleceğiz diye düşünmeden edemiyorum. Bugün hangi ananın yüreği kanayacak diye korkuyorum.
Ben bu çağda kadın olmaktan korkuyorum…
Sokaklarda korku içinde olmak istemiyorum, artık sokaklarda huzur içinde ve güvenle yürümek istiyorum. Ya da ben ilerde anne olduğumda kızımı veya oğlumu sokağa güvenle bırakmak istiyorum… Ama dışarda onlarca suç kaydı olmasına rağmen veya hasta olduğuna dair raporları bulunmasına rağmen gezen sayısız kötüler var. Dilim varmıyor onlara insan demeye. Belki çok yanlış yapıyorum ama olmuyor. İçim kaldırmıyor.
Tek suçlu o hasta ruhlu kötüler değil elbette; onu yetiştiren yine anne ve babada ve hatta hali hazırda yürütülen sistemde. Çocuklarını ‘Aslan oğlum, sen kralsın oğlum, sen erkeksin’ zihniyeti ile yetiştiren çocuk hasta ruhlu oluyor. Öte yandan yürütülen sistemde ilginç. Geçtiğimiz günlerde İstanbul’da polis memuru Şeyda Yılmaz, 19 ayrı suç kaydı olan bir hasta ruh tarafından katledildi. İddiaya göre 5 ayrı psikiyatri servisinde hastane kaydı bulunan Semih Çelik ise 19 yaşında iki genç kızı sokak ortasında katletti. Ve daha bunun gibi nicesi var. Sorun nerde anlamak istiyorum. İşin sonu buraya gelene kadar neden bu hasta ruhlu insanlar hastaneye kaldırılmadı ya da bu kadar suçuna rağmen tutuklanmadı?
Kadına yönelik şiddet, tüm insanlığın ortak utancıdır. Ve ayrıca ortak suçudur…
Peki ne zaman bitecek, son bulacak bu katliamlar, cinayetler!
Ne zaman?!
Aksi takdirde bu çağda kadın olmaktan korkuyorum!
